Rok 1994 | Rząd Waldemara Pawlaka |
1. W polskim systemie pomocy społecznej podmiotami ją organizującymi są organy administracji rządowej, samorządowej, współpracując w tym zakresie z organizacjami społecznymi, związkami wyznaniowymi, stowarzyszeniami o charakterze charytatywnym, fundacjami, oraz osobami fizycznymi (art. 1 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej).
2. Na koniec 1993 roku były w kraju 644 domy pomocy społecznej finansowane lub dofinansowywane z budżetu wojewodów na 67 372 miejsca, w tym 105 jednostek zgromadzeń zakonnych prowadzonych na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 6 (to jest 16,3% ogólnej liczby domów) na 7634 miejsca (tj. 11,3% ogólnej liczby miejsc). Zgromadzenia zakonne są w zasadzie jedynym partnerem administracji rządowej w prowadzeniu domów pomocy społecznej o zasięgu ponadlokalnym (...)
3. Przepis art. 47 ustawy o pomocy społecznej nakłada na gminę obowiązek współdziałania z istniejącymi na jej terenie organizacjami samopomocowymi, realizującymi zadania z zakresu pomocy społecznej, w tym również z Kościołem Katolickim i innymi kościołami. Na mocy cytowanego wyżej przepisu również Minister Pracy i Polityki Społecznej został zobowiązany do udzielenia wsparcia finansowego organizacjom realizującym istotne zadania z zakresu pomocy społecznej. Realizując ustawę o pomocy społecznej, gminne ośrodki pomocy społecznej ściśle współpracują z organizacjami kościelnymi, zlecając im realizację niektórych zadań z zakresu pomocy społecznej, dotowanych z budżetu gminy.
4. Ze sprawozdań na 1993 r. nadesłanych do Ministerstwa przez wojewódzkie zespoły pomocy społecznej z terenu całego kraju wynika, że przekazały one w 1993 r. środki finansowe wielu organizacjom kościelnym (...)
5. (...) Na rzecz placówek dla osób najuboższych, prowadzonych przez Kościół Katolicki, wydatkowano z dotacji celowej Ministra Pracy i Polityki Socjalnej kwotę 8 951 mln zł [należy uwzględnić, że są to czasy przed denominacją złotego, 10 000 starych złotych to obecnie 1 zł - red.]. W kwocie tej mieści się 4 544 mln zł przeznaczone dla placówek prowadzonych przez Caritas oraz 4 407 mln zł dla zgromadzeń zakonnych, a także parafii rzymskokatolickich prowadzących działania na rzecz ludzi ubogich i bezdomnych (...)
6. Poza wymienionymi wyżej placówkami Caritas i zgromadzeń zakonnych w ramach dotacji celowej Ministra Pracy i Polityki Socjalnej dofinansowano wiele innych stowarzyszeń i fundacji katolickich (...)
7. Współpracę Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej z organizacjami kościelnymi należy ocenić pozytywnie. Przedstawiciele Kościoła skrupulatnie przestrzegają warunków podpisanych umów i wywiązują się z przyjętych zobowiązań.
8. Wydaje się natomiast, iż nienależycie wykorzystuje się możliwości Kościoła w identyfikowaniu lokalnych zagrożeń. Kościół obecny wśród swoich parafian - rodzin może posiadać duże rozeznanie co do ich sytuacji materialnej i potrzeb. Współpraca z ośrodkami pomocy społecznej mogłaby niejednokrotnie zwiększyć skuteczność działań pomocy społecznej.
Rok 1993
- Dotacje dla placówek Caritas - razem 4 544 mln zł
- Dotacje Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej dla zgromadzeń zakonnych - razem 4 407 mln zł
- Dotacje dla placówek Towarzystwa im. św. Brata Alberta - razem 10 857 mln zł.
[Tezy na posiedzenie Komisji Wspólnej rządu i episkopatu, 1994 bez daty dziennej | źródło: Borecki Paweł, Janik Czesław (oprac.), Komisja Wspólna Przedstawicieli Rządu Rzeczypospolitej Polskiej i Konferencji Episkopatu Polski w archiwaliach z lat 1989-2010, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2011]
fot. PAP
0 komentarze:
Prześlij komentarz